Wat een dubbel gevoel kan dat opleveren. Een gevoel van rijkdom; kijk eens hoe goed we het hebben? Een gevoel van overdaad, nooit is willen grijpen. Kunnen kiezen, of bang voor tekort hebben.
Persoonlijk vind ik het best fijn om te kunnen putten uit een zekere voorraad. Het is een fijne gedachte dat er altijd voldoende in huis is om onverwacht bezoek uit te nodigen om een hapje mee te eten. Eens in de zoveel tijd eet ik ‘uit voorraad’ en probeer zoveel mogelijk op te maken. Na de feestdagen vlak voor, of juist na de vakantie. Hiermee voorkom je dat levensmiddelen over de datum gaan en het bespaart je die week of weken behoorlijk wat huishoudgeld.
Vooral als je het een en ander in de aanbieding hebt gekocht levert het dubbel voordeel op.
Normaliter hebben we een redelijke voorraad dus bij ons in huis.

 

Normaliter…

Echter toen in oktober vorig jaar mijn beide schoonouders overleden, wachtte ons de zware taak om het appartement leeg te halen.
Naast meubels, kleding en persoonlijke bezittingen troffen we een gigantische hoeveelheid, levensmiddelen, verzorgingsproducten,
schoonmaakmiddelen, waspoeder en wat al niet meer, aan.

Mijn schoonmoeder was een verzamelaar pur sang. Altijd bang tekort te komen, iedereen moest aan kunnen schuiven. Bijzonder gastvrij dus.

De 15 pondspakken koffie gingen er snel doorheen. De 40 pakken maandverband vonden bij een vriendin van haar een goede bestemming.
Maar liefst 5 grote dozen met inhoud zijn naar de voedselbank gegaan, onze 2 kinderen kregen ieder 3 dozen vol.
En de rest? De rest hebben we in zone kasten gepropt.

Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en ook een heel eind met de voorraad. Nog een enkel pakje soep, een pot jam.
Nog steeds gebruiken we haar waspoeder ( nog een pak van 10 kilo te gaan)
Nog steeds het closetpapier ( wat moet iemand met 120 rollen??)
Nog steeds de luchtverfrisser, nog 4 te gaan.
Nog 4 tubes tandpasta.. beiden hadden een kunstgebit 🙂

Hoe dan ook nog steeds vollere voorraadkasten dan wij normaliter hebben of hadden.
Eerlijk is eerlijk, het scheelt veel geld in boodschappen doen. Maar wat zal ik blij zijn als de kasten weer van mij zijn.

Een jaar heb ik gezegd, een jaar en dan moet alles weer ‘Organisatoproof’ zijn.
Tot die tijd is wegdoen geen optie, daarvoor hebben we zelf te slechte tijden gekend.
Die gigantische voorraad zorgt bij mij namelijk niet voor het gevoel van rijkdom maar vooral van overdaad, verkwisting en totaal geen overzicht hebben.

We zijn er bijna…